Ανασυνθέτοντας την Materia Prima

Στον Πλανήτη των Γυναικών, η Μπαρμπαρέλα δοκιμάζει spirit από άνδρα. Η διαδικασία της απόσταξης της πρώτης ύλης γίνεται επί  τόπου σε γυάλινους αποστακτήρες. Στόχος η μύηση στο ελιξίριο της ζωής όπως θα το φανταζόταν μια γυναίκα.

«Άναψε μια ισχυρή φωτιά, συνέχισε να την τροφοδοτείς και θα μετατρέψεις την αφθονία του Γιν στην κίνηση του Γιανγκ. Όταν έλθει η ώρα ,συμπύκνωσε το νόημα σε ένα μπουκαλάκι από νεφρίτη» λέει η ταοιστική παράδοση για τη δημιουργία πολύτιμων υλικών.

Κάτω από το ίδιο τελετουργικό οι Κινέζοι φιλόσοφοι δίνουν οδηγίες για την παραγωγή σεξουαλικών διεγερτικών δυνατών οινοπνευματωδών ποτών, αρωμάτων αλλά και ποιημάτων χαι -κου.

Η αντίληψη της απόσταξης, η αλχημιστική πρακτική, η ποιητική δημιουργία έχουν ως κοινή βάση την συγκέντρωση των αισθήσεων στην ενόραση, αλλά από τον 6^ο αιώνα μ.X. ο στόχος είναι η μεταστοιχείωση της πρώτης ύλης, μια διαδικασία που οδηγεί στην ανακάλυψη  του «ελιξιρίου της ζωής».

Την ίδια εποχή οι Κινέζοι στρατηγοί δίνουν στους στρατιώτες τους να πιούν πριν τη μάχη, τον «κίτρινο δράκο», ένα είδος βότκας από σιτηρά που διώχνει τον φόβο.

Στη Δύση, την απόσταξη λέγεται ότι την μετέφεραν οι  έμποροι μέσω των Αράβων η οι Ναΐτες  καλόγεροι, αλλά ο Ισαάκ Ασίμοφ στο «χρονικό των ανακαλύψεων» αναφέρει το όνομα του Αρνάου ντε Βιγιανόβα. Ο Ισπανός αλχημιστής πράγματι το 1300 μετατρέπει το πνεύμα του κρασιού σε απόσταγμα μπράντι.

Από τον 15^ο αιώνα και μετά δεν υπάρχει Ιταλική πόλη που να μη παράγει τοπικά λικέρ με βότανα και μπαχαρικά ,ενώ τον 16^ο αιώνα στην κεντρική κι ανατολική Ευρώπη η βότκα κρατάει σταθερά τα ηνία.

Τον 17^ο αιώνα οι Γάλλοι ξεκινούν τη μαζική παραγωγή μπράντι, οι Ολλανδοί  Ginebra, το μετέπειτα γνωστό βρετανικό τζιν και ακολουθούν τα κέλτικα clans στην Ιρλανδία και τη Σκωτία με τη δημιουργία του ουίσκι.

Υπάρχει μάλιστα και μια προσέγγιση Γάλλων και Σκοτσέζων στην ανταλλαγή μυστικών στα θέματα της απόσταξης μέσα από τα μασονικά τάγματα που θυμίζει την φιλοσοφική αντίληψη των Κινέζων.

Μόνο που εδώ κυριαρχεί η αλχημιστική άποψη για τον Αιθέρα, το 5^ο στοιχείο που συνθέτει με τη μαγική του ενέργεια τα υπόλοιπα τέσσερα, τη Γη, τη Φωτιά, τον Άνεμο και το Νερό.

Αυτό σημαίνει ότι η απόσταξη εξακολουθεί να είναι συνδεδεμένη με την έρευνα για την ανακάλυψη του ελιξιρίου της ζωής. Υπάρχει μάλιστα κι ένα ανέκδοτο που αφορά τους Αλχημιστές, που λέει ότι «αντί να ανακαλύψουν χρυσό ,ανακάλυψαν όλα τα γνωστά ποτά και αντί να πεθάνουν πλούσιοι, πέθαναν τουλάχιστον ευτυχισμένοι».

Από την άλλη πλευρά, αναπτύσσεται μια πουριτανική αντιπαλότητα τόσο απέναντι στη διαδικασία της απόσταξης όσο και απέναντι στα spirits. Όχι διότι αναλύθηκαν κοινωνικά προβλήματα που προέκυψαν από την υπερβολή και την κατάχρηση του αλκοόλ. Ο λόγος που οι σκληροπυρηνικές αιρέσεις καταδικάζουν τα προϊόντα   είναι γιατί τα θεωρούν Πανθεϊστικά δημιουργήματα που στρέφονται ενάντια στη διδασκαλία της Βίβλου.

Οι πρώτοι άποικοι που αυτοεξορίστηκαν στην Αμερική καταδίκαζαν όσους επιχειρούσαν να αποστάξουν αλκοόλ ως μάγους που μεταστοιχειώνουν σατανικά την πρώτη ύλη, μιμούμενοι τον Θεό και τους έκαιγαν ζωντανούς ή τους έπνιγαν στα ποτάμια.

Η αλήθεια είναι ότι η απόσταξη είναι όπως η ποίηση, μια διαδικασία ενόρασης με μαγικές προεκτάσεις.

Περνάει απλά υλικά της φύσης μέσα από την καθαρτήρια φωτιά και το τελικό αποτέλεσμα ενίοτε αφήνεται να ωριμάσει στο σκοτάδι και την απόλυτη ησυχία.

Όταν έλθει η ώρα να βγει στο φως τότε συνειδητοποιείς ότι ο Θεός και τα έργα του είναι ένα.

Όλα είναι spirit και το spirit δεν πεθαίνει ποτέ, απλά αλλάζει μορφή.

*Γράφει ο Vasilis von Karagian